• «…με ακούσατε, μου συμπαρασταθήκατε, με στηρίξατε, με συμβουλέψατε, μου ανοίξατε ορίζοντες για να αναπνεύσει η ψυχή μου…» – Μ. Θ.

«Αξιοσέβαστη κυρία Κλαίρη,
Αγαπητά μέλη του Θεραπευτικού,
Αγαπητά μέλη της ομάδας μου,

Αγαπητά μέλη του Ομίλου,

Έχουν περάσει ήδη πέντε μήνες από τότε που έχασα τον λατρευτό σύντροφο της ψυχής μου Η. Μ. και προφορικά ήδη έχω εκφράσει την βαθειά μου ευγνωμοσύνη και τις θερμές μου ευχαριστίες για όσα πολύτιμα έχετε προσφέρει σε κείνον και σε μένα από τότε που είχαμε την τύχη να σας γνωρίζουμε.

Η καλοσύνη
Η ευγένεια
Η θαλπωρή
Η αγάπη
Η δεκτικότητα
Η ανθρωπιά
Η ευαισθησία
Η συμπαράσταση
Η γλυκύτητα
Η ζεστασιά
Η συμπάθεια
Η διαθεσιμότητα
Η εμπιστοσύνη
Η θερμή ανταπόκριση
Η συμπόνια
Η πίστη
Η ελπίδα
Η τρυφερότητα
και τόσες άλλες πτυχές της ψυχικής ομορφιάς με τις οποίες αγκαλιάσατε την περιπέτεια του Η., τον ίδιο τον Η. και μένα
δεν χωράνε στις λέξεις,

δεν αποτυπώνονται στο χαρτί.

Είναι ανεξίτηλα γραμμένες στην ψυχή μου και στη μνήμη μου όλα αυτά τα χρόνια που σας γνωρίζω – και είναι πολλά τώρα πια, δεν μπορώ να θυμηθώ πόσα.

Συγκινούμαι βαθειά σαν σκέφτομαι πόσες, αμέτρητες στιγμές μοιραστήκατε μαζί μου την απελπισία μου, με ακούσατε, μου συμπαρασταθήκατε, με στηρίξατε, με συμβουλέψατε, μου ανοίξατε ορίζοντες για να αναπνεύσει η ψυχή μου και ίσως και η ψυχή του Η.

Δεν μπορώ να ξεχάσω πόσες φορές, σε απόγνωση, σας ζήτησα να με βοηθήσετε στέλνοντας πνευματική θεραπεία στον Η. που ήταν σε ταραχή και κρίση και σε μένα που δεν ήξερα πως ν’ αντιμετωπίσω την κατάσταση. Αν δεν σας έχω εκφράσει και γραπτά τις ευχαριστίες μου είναι γιατί περίμενα την στιγμή που θα ήμουν πιο ήρεμη και πιο κατασταλαγμένη για να μπορέσω να γράψω στο χαρτί αυτό που ένιωσε η ψυχή μου από την πολύτιμη παρουσία σας.

Σαν προσπαθήσω να φέρω πίσω τον χρόνο και τις δραματικές στιγμές που έζησε ο Η. με την ασθένεια του κλαίω από στενοχώρια, αλλά κι από συγκίνηση για την ευλογία της δικής σας ανθρώπινης συμπαράστασης και βοήθειας με τρόπο τόσο ουσιαστικό, τόσο απέριττο, τόσο σεμνό και τόσο αθόρυβο.

Από τότε που σας γνώρισα μου επιτρέψατε με την ύπαρξή σας, την δεκτικότητά σας και την φιλοσοφία σας να μοιραστώ μαζί σας πολύ βαθειά κομμάτια της δικής μου ύπαρξης και της δικής μου ψυχής. Νοιώθω ότι στις κουβέντες μας και την επικοινωνία μας έχω ακουμπήσει τις βαθιές μου αγωνίες, τα υπαρξιακά μου κι ό,τι πολύτιμο δικό μου. Νοιώθω ακόμα πως με έχετε περιβάλει και μένα και ό,τι δικό μου με μια αγκαλιά που έχει μέσα της αγάπη και σοφία και πίστη και ελπίδα για την εξέλιξη. Μέσα από σας και την πανανθρώπινη φιλοσοφία της πνευματικής εξέλιξης έχουν ανοίξει, νομίζω, τα μάτια της ψυχής μου για να συναισθάνομαι καλλίτερα αυτό που ο Η. ονόμαζε “ανθρώπινη περιπέτεια”.

Μου έχετε δώσει πάρα πολλά.
Μου έχετε ανοίξει τους ορίζοντες του πνεύματος και της ψυχής.
Μου έχετε χαρίσει απλόχερα την ευλογία της ύπαρξής σας και της συμπαράσταση.

Με έχετε στηρίξει με πολλαπλούς τρόπους για να μπορώ να στέκομαι όρθια σήμερα σε στιγμές που η απουσία του Η. με γεμίζει βαθιά θλίψη.

Νομίζω ότι ποτέ δεν θα μπορέσω να εκφράσω όπως πραγματικά σας πρέπει την ευγνωμοσύνη μου και το ευχαριστώ μου από βάθους καρδιάς. Ίσως μόνον δείχνοντας κι εγώ, με τη σειρά μου, αγάπη, δεκτικότητα, καλοσύνη σε κάποιους άλλους ανθρώπους που βρίσκονται σε ανάγκη. Και φυσικά προσφέροντας σε σας και στον Όμιλο ό,τι μπορώ να προσφέρω για να συμβάλω στο σημαντικότατο έργο που επιτελείτε.

Να είστε όλοι καλά.

Με πολλή συγκίνηση,

Σας αγαπώ όλους,»

Μ. Θ.

Μοιραστείτε το

  • Facebook
  • Twitter
  • StumbleUpon
  • Digg
  • Delicious
  • LinkedIn
  • RSS
  • Add to favorites
  • Email